 |
| fotobron |
Na die besluit dat daar dadelik korte mette van haar gemaak
word, pleit die luiperd by die boer wat haar gevang het: “Spaar tog maar my
lewe – ek is immers die skepsel wat met die verpestelike jakkalse en ander
kleiner roofdiere wat so lelik verwoesting onder die lammers op jou plaas saai,
afreken. “As dit maar in my belang was, dat jy onder die pestilensies afgemaai
het,” kom dit van die man, “sou ek jou lewe maar al te graag gespaar het. Maar
nou is dit ongelukkig ‘n feit dat jy suiwer jou werk doen om nie net die jakkalse
en rooikatte op te kan vreet nie, maar ook elke laaste lammer waarin hulle hul
slagtande sou gesink het, was hulle nog in die lewe. So moenie op dankbaarheid
van my kant reken vir die sogenaamde gunsies waarop jy my trakteer nie!” En toe
is dit die einde, nie net van die boer se woorde nie, maar ook van die luiperd.
Jy sal jouself maklik in hierdie storie herken, as
jy een van die mense is wat jou eie belange dien terwyl jy ewe skynheilig aan
die ander voorgee dat dit alles eintlik in hulle belang is.
