 |
| fotobron |
‘n Fabel teen die ydel opgaar en bymekaar maak van
materiële besittings.
Miere gaar vir hulself ‘n
groot hoop graan op om gedurende die winter van te kan leef, maar op ‘n sekere
punt kom die varke, krap alles deurmekaar en vreet die kos alles self op.
Dieselfde ding gebeur baie met mense: Hulle gaar gereeld en op groot skaal op, maar
dan kom die diewe, die belastinggaarders, selfs bloedfamilielede – en alles is
daarmee heen; so nie, gebeur dit dikwels dat al die rykdom aan vreemdelinge
nagelaat word.
Ek plaas doelbewus 'n foto van 'n mier en 'n sprinkaan. Hierdie fabel, wat uit die Middeleeue dateer, is duidelik 'n teenpool vir die alombekende een rondom die mier en die sprinkaan. Hier word die mier se spaarsug egter afgeskiet in plaas van opgehemel.
