Die voortvlugtende koedoekoei het inderdaad daarin kon slaag om tussen die digte blare van 'n ruie mopaniebos skuiling van die jagters gevind. Die oomblik toe die jagters verby is, het sy egter aan die jong blare en lote begin vreet. Een van die jagters het 'n geritsel gehoor, omgekyk, die bok gewaar en onmiddellik platgetrek. Sterwend prewel die bok: “Dis my verdiende loën – waarom moes ek die mopanie wat my goedgesind was en my lewe gered het, soveel skade berokken om daarvan te wil staan en vreet?"
Hierdie fabel wil waarsku om die wat jou goed aandoen,
nie te na te kom nie.
