‘n Opgeskote jong tollie sien oor ‘n afstand hoe hard ‘n ou
os onder die juk en voor ‘n ploeg in die boer se saailandjie werk. Daardie aand
spot hy die os oor sy noodlot om sulke sware arbeid te verrig, terwyl hy wat tollie
is, ‘n lui-lekker lewe in ‘n groen kampie kan geniet. Maar kort hier na toe die
hele stat en kraal in gereedheid gebring word vir ‘n bruilofsfees, word die os ‘n
tydlank van sy dagtaak onder die juk verlos, maar die tollie aan die anderkant met
rieme platgebind en die seremoniële spies deurboor om sy lewe as offer aan die
voorvadergeeste te gee. Die os sien wat besig is om te gebeur en sê glimlaggend
vir homself: “So dís hoekom jy ‘n luilekker
lewe van niksdoen in die kampie gegun is – jy is mooi vet gevoer omdat jy toe al
die tyd op die punt gestaan het om geoffer te word.”
