Perdeby en slang
Die perdeby kry toe mooitjies sy sit op die slang se kop en klim vir 'n vale met sy angel onder hom in. Die slang, sommer gou-gou tot die dood toe gaar gesteek en lankal nie meer daartoe in staat om sy aanvaller af te skud nie, sien 'n aankomende wa padlangs kom. Hy wriemel, want seil kan jy dit nie juis meer noem nie, die pad in. Hier kry hy sy kop, stekende perdeby en al, onder die aankomende wiele in met hierdie laaste woorde: “My enigste troos is dat ek my dood ten minste nie alleen ingaan nie, dis sy aan sy met my vyand en vernietiger dat ek dit doen.”
