‘n Luiperd sluip verby ‘n hut vol plaasarbeiders waarvan ‘n hele paar aldag en heeldag na die boer se vee omsien. Sy skerp reuksintuig kan nie anders as om die heerlike geur van murgsagte skaaptjoppies oor die kole op te tel nie. Hy staan toe maar nader en laat hoor op veilige afstand van hom met die woorde: “Ek sou darem maar vreeslik graag wou hoor wat julle klompie herders alles te sê sou hê as dit ék was wat so lekkerbekkig weg gelê het aan ‘n skaap se sagste van sagte binnevetjies en -vleisies.”
