So gebeur dit toe dat ‘n lastige vlooitjie homself eendag op ‘n groot en fris, sterk en uitgevrete jong man se regtervoet tuis kom staan en maak. Dadelik beroep die vent hom op sy voorvaders en begin om op hul hulp en verlossing te reken, maar net mooi niks gebeur nie. Toe die vlooi uiteindelik, na wat vir ons held soos ‘n ewigheid gevoel het, weer af en verder hop, kla hy: “As ek nie op julle hulp kan reken teen ‘n nietige vlooitjie soos dié nie, watse hulp kan ek verwag teen veel groter en gevaarliker vyande?”
Die storie wil ons leer om nie hulp te vra as ons onsself kan help nie, ‘n mens vra net om hulp die kere wat jy dit regtig nodig het. Wie wil in elk geval iemand help wat homself nie kan help nie.
