Op die werf was daar hierdie hen wat so effe olik, en glad nie haar goeie ou selwers nie, gevoel het. Die kat kom verby, buk gemaak belangstellend na haar kant toe oor en vra: "En hoe gaan dit vandag met die lieflikste hennetjie in die hele kontrei? Hoe lyk dit my daar is strakkies iets waarmee ek kan help, iets wat jy nodig het? Onthou, wat jy ook al vra, hanteer ek as ‘n bevel. Pas jouself asseblief tog net mooi op en sorg dat jy nie nog sieker word nie, want ‘n...” “Ek sal vasbyt dankie,” knip sy hom kort. “Hoe verder jy trouens van my af weggaan, én bly, hoe groter word my kanse op oorlewing, hoe langer my en my ganse nageslag se lewensverwagting.”
