Die Visserman en die Baie Klein Vissie

‘n Visserman wat vir daaglikse brood van sy nette se vangstes afhanklik was, sit na ‘n volle dag ter see met slegs in enkele Baie Klein Vissie op sy skuit. Die Baie Klein Vissie hyg en spartel om meer as net asem, hy snak en spartel om sy lewe gespaar te kry: “Ai, dierbare Visserman, wat op aarde kan ek nou vir jou beteken, hoe min is ek nie werd nie? Ek het nog lank nie tot volle gewig en grootte gegroei nie – ek smeek by jou, spaar my lewe en gooi my terug in die see. Dis nie meer lank nie, dan is ek ‘n vis uitgeknip vir ‘n koning se tafel, dan vang jy my weer en geniet die groot wins wat ek vir jou inhou.” Die Visserman is sommer dadelik gereed met ‘n antwoord: “Ek sal ‘n volslae sot wees as ek vandag, ter wille van ‘n veel groter onsekerheid more, my huidige klein sekerheid prysgee,” en hy plaas die Baie Klein Vissie in sy fuik.

Met dank aan Laura Gibbs

Ek het dit gisteraand gedink, maar wou dit nie sê nie; ek dink dit nou weer, so nou sê ek dit maar:  as ek na die ou hier bo kyk, kan ek nie glo hy is so slim om tot die inig te kom waartoe hy in hierdie fabel kom nie; om die vis terug te gooi sal nie van hom 'n volslae sot maak nie - hy is op die oog af reeds een.